RUMUSAN BAB 14

BAB 14: PENGURUSAN ALAM PEMBELAJARAN

PENDAHULUAN

Kebanyakkan masa pelajar menjalankan sesi pembelajaran dan pemudahcaraan (PdPc) adalah di dalam bilik darjah. Maka, tugas guru sebagai pengurus iaitu mengurus rutin bilik darjah, mengurus jadual tugasan dan keadaan fizikal bilik darjah  supaya menjadi lebih kondusif. Kecekapan guru dalam menjalankan tugas sebagai pengurus akan mewujudkan sosioemosi yang selesa, disiplin kelas yang terkawal dapat meningkatkan keberkesanan bilik darjah (Mohamad Hisyam, 2006).

ISI-ISI PENTING

Tujuan menwujudkan suasana kondusif di dalam proses PdPc adalah dapat mewujudkan suasana pembelajaran yang baik dan dinamik, pembentukan akhlak dan kemahiran-kemahiran individu. Pelajar juga lebih bermotivasi. Seterusnya, pengurusan alam pembelajaran penting bagi memenuhi masa diperuntukkan untuk mengajar, memastikan objektif pengajaran dan pembelajaran tercapai dan tidak membosankan kerana dapat menerik perhatian pelajar terhadap pengajaran tersebut.

Oleh itu, guru perlu bersedia mental dan fizikal sebelum memulakan proses pembelajaran. Hal ini kerana, pelbagai kemungkinan bakal terjadi sepanjang sesi PdPc di dalam bilik darjah yang akan menggangu pengajaran guru. Maka, guru perlu mempersiapkan diri agar tugas mengajar berjalan lancar. Seterusnya, guru perlu menyediakan teknik-teknik pembelajaran yang efektif. Pembelajaran yang efektif adalah hasil pembelajaran yang mencapai objektif.

Dalam sesi PdPc, guru boleh mengaitkan pengalaman-pengalaman sedia ada untuk menyelesaikan masalah dalam pelbagai keadaan seperti soalan matematik dan sains. Melangkah abad ke-21 ini, aktiviti PDPc yang menarik perlu dirangka supaya pembelajaran lebih menarik dan berpusatkan pelajar. Justeru, aktiviti-aktiviti yang dijalaankan perlulah bermanfaat serta memberi pwluang kepada murid-murid untuk lebih memahami.

KESIMPULAN

Pengurusan alam pembelajaran perlu dititikberatkan oleh para guru supaya dapat memupuk minat keluarga. Segala permintaan maklumat akan berjalan lancar sekaligus meningkatkan pencapaian para pelajar. Pengurusan alam pembelajaran terbahagi kepada tiga iaitu sebelum, semasa dan selepas sesi PdPc. Justeru, masalh guru terlebih atau terkurang masa tidak lagi timbul.

RUJUKAN

Mohamad Hisyam Mohd. Hashim. (2006). Interaksi dalam sistem pengurusan        pembelajaran: Satu Kajian kes. Tanjong Malim: Fakulti Sains Kognitif dan        Pembangunan Manusia, Universiyti Pendidikan Sultan Idris.

RUMUSAN BAB 13

BAB 13: SEKOLAH DAN PERSEKITARAN

PENDAHULUAN

Sekolah adalah tempat untuk belajar dan mengajar, tempat menerima dan memberi pelajaran. Sekolah juga dikenali sebagai pusat penyebaran ilmu untuk mendidik anak. Pada mulanya fungsi sekolah terbatas pada beberapa kecekapan seperti menulis, membaca, dan menghitung tetapi pada masa ini, seiring dengan pelbagai perubahan yang dihadapi menyebabkan sekolah menyentuh tentangketrampilan dan mata pelajaran lain. Persekitaran bermaksud kawasan di sekeliling suatu tempat. Ia merujuk tentang suasana sesebuah sekolah. Persekitaran sekolah dipengaruhi oleh perkembangan pelajar di sekolah. 

ISI-ISI PENTING

Dua jenis persekitaran yang dikenalpasti di dalam sekolah adalah persekitaran fizikal dan persekitaran psikososial. Persekitaran fizikal bermaksud kemudahan dan peralatan yang dibekalkan di sekolah. Antaranya adalah suasana bilik darjah yang kondusif penting untuk meningkatkan keberkesanan pengajaran di bilik darjah. Bangunan sekolah yang cantik, bersih dan ceria memberikan keselesaan dan keceriaan kepada warga sekolah. Persekitaran psikososial pula menyentuh tentang hubungan antara keperluan emosi individu dengan persekitaran sosialnya. Ciri-ciri persekitaran psikososial adalah menwujudkan suasana ceria dan selesa kepada guru dan pelajar. Maka, suasana ini dapat merangsang pembelajaran dan pembelajaran secara koperatif. Persekitaran ini bebas daripada ancaman dan bahaya fizikal.

Bab ini membincangkan tentang sekolah dan masyarakat. Sekolah adalah lambang sosial yang berfungsi untuk mencapai matlamat dan objektif sosial bagi melahirkan pelajar yang cemerlang dari segi keilmuan dan membentuk pelajar yang bersahsiah serta bertanggungjawab sejajar dengan Falsafah Pendidikan Kebangsaan (Lizawati Yahya, 2009). Pelajar merupakan sebahagian daripada masyarakat dan bakal menjadi pemimpin negara. Masyarakat harus membantu dan bekerjasama dengan sekolah agar apa yang dilaksanakan dan dihasilkan di sekolah sesuai dengan apa yang dikehendaki oleh masyarakat.

Antara tujuan utama dalam menwujudkan hubungan baik antara sekolah dan masyarakat adalah bagi mengembangkan mutu belajar dan pertumbuhan anak-anak dengan aktiviti-aktiviti pelajar bersama masyarakat. Ia juga boleh meningkatkan mutu kehidupan masyarakat dan memperoleh bantuan dari masyarakat dalam pembangunan dan pelaksanaan program sekolah.

Seterusnya, hubungan sekolah dan ibu bapa. Sokongan ibu bapa boleh diperoleh daripada Persatuan Ibu Bapa & Guru bagi menjalinkan hubungan yang erat. Hubungan yang bagi antara kedua-dua pihak dapat menwujudkan komuniti kecil di sekolah dan memudahkan penyertaan dan penglibatan ibu bapa secara sukarela

.

KESIMPULAN

Matlamat sekolah yang berlandaskan Falsafah Pendidikan Kebangsaan dapat diwujudkan dengan jalinan hubungan yang baik antara sekolah dan masyarat dan ibu bapa. Semua perkara ini boleh dicapai melalui sikap pengetua dan guru-guru yang sentiasa hormat-menghormati antara mereka.

RUJUKAN

Lizawati Yahya. (2009). Hubungan persekitaran keluarga dan pencapaian akademik         pelajar tingkatan empat di sekolah menengah. Tanjong Malim: Fakulti Sains   Kognitif dan Pembangunan Manusia, Universiti Pendidikan Sultan Idris, 2009.

RUMUSAN BAB 12

BAB 12: PENGURUSAN MURID PELBAGAI UPAYA

PENDAHULUAN

Dalam tajuk ini, perbincangan dilakukan terhadap pengurusan yang dijalankan khusus kepada pelajar berkeperluan khas iaitu pelajar kurang upaya. Menurut McDevitt, T.M., & Ormrod, J.E. (2010), manusia yang dilahirkan di muka bumi tidak semua memiliki kesempurnaan dari segi fizikal, mental, emosi dan sosial dan olonganini iaitu golongan berkeperluan khas. Individu ini merupakan individu yang mempunyai masalah dari segi pembelajaran, cacat bahasa, cacat penglihatan dan lain-lain yang berpunca daripada kesihatan serta termasuklah pelajar yang memiliki pelbagai upaya iaitu pintar cerdas.

ISI-ISI PENTING

Pelajar berkeperluan khas terbahagi kepada beberapa bahagian iaitu pelajar yang mempunyai masalah pembelajaran, kecacatan bahasa dan percakapan, gangguan emosi, autisme, pelajar pintar cerdas, dan mengalami kecacatan mental, anggota, pendengaran dan lain-lain. Dalam konteks ini, guru-guru perlu membahagikan murid-murid dalam mengikut kesesuaian bilik darjah. Pertama, pelajar yang hanya mempunyai masalah pembelajaran boleh ditempatkan di dalam bilik darjah biasa di bawah pengawasan guru pendidikan khas dan guru biasa. Seterusnya, bilik sumber bagi membolehkan pelajar yang bermasalah dalam pembelajaran mendapat kebaikan daripada pengajaran yang spesifik, pada masa yang sama mengekalkan integrase dengan rakan-rakan sebaya di sekolah. Guru bilik sumber merupakan seorang yang cekap dalam membina pengajaran individu serta bekerjasama dengan ibu bapa secara efektif. Bilik darjah berasingan pula dikhaskan kepada pelajar yang mempunyai masalah pembelajaran dan guru harus mengajar secara langsung mengikut susunan yang betul. Contoh dan ilustrasi untuk menunjukan konsep perlu diketengahkan.  Dalam pengurusan bilk darjah pula, guru perlu bersikap menempatkan mereka di tempat duduk hadapan atau berdekatan dengan guru. Segala maklumat dan kata kunci yang penting ditulis di papan hitam dan cara penyampaian ilmu harus disokong dengan visual supaya dapat menarik minat pelajar.

Di samping itu, pemulihan bermaksud perbuatan memulihkan pengembalian kepada keadaan semula. Dalam kamus Dewan Bahasa Edisi Keempat (2005), pulih ditakrifkan sebagai kembali seperti biasa (sedia kala). konsep pendidikan khas adalah pengajaran pemulihan yang berdasarkan kepada diagnosis kelemahan dan kesulitan yang dihadapi murid-murid. Tujuan program diadakan ialah menguasi kemahiran 3M, meneruskan pembelajaran di kelas biasa, dan menambahkan sikap yakin dan positif pelajar.

Pengayaan bermaksud aktiviti yang kompleks di dalam atau luar dewan. Tujuan pengayaan adalah meningkatkan minat dan daya kreativiti, melahirkan pelajar yang selalu berniat ingin tahu terhadap kemahiran yang dipelajari dan memupuk kepimpinan murid dalam keadaan penuh yakin.

Terdapat dua contoh masalah pelajar berkeperluan khas iaitu disleksia dan autistik. Disleksia bermaksud ketidakupayaan untuk belajar berkaitan masalah saraf yang mempengaruhi kelancaran dan ketepatan untuk membaca, bertutur, atau mengeja. Pengubahsuai harus dilakukan oleh guru dalam bilik darjah seperti bahan pengajaran yang sesuai, pengajaran interaktif dan pengubahsuaian melibatkan pencapaian murid.

Autistik pula bermaksud masalah yang berlaku dalam proses perkembangan otak manusia yang akan mempengaruhi fungsi otak serta meningalkan kesan terhadap tingkah laku, perhubungan dan interaksi, dan komunikasi. Maka, antara kaedah pembelajaran yang boleh dirancang fguru adalah menyediakan nota-nota dan kad sebagai alat bantu mengajar, memaklumkan pelajar lain akan masalah yang dihadapi oleh rakan mereka agar semua pelajar dapat menerima kehadirannya, dan jauhkan mereka daripada alat yang boleh mencederakan. 

KESIMPULAN

Pelajar pelbagai upaya memerlukan pengajaran pada kelajuan yang sesuai, kerja kognitif yang berpatutan, standard prestasi yang realistik dan peluang yang sesuai untuk mereka mencapai potensi. Oleh itu, kepimpinan sekolah perlu memainkan peranan dengan membantu ramai individu yang pelbagai upaya untuk turut berjaya dalam akademik dan kokurikulum.

RUJUKAN

McDevitt, T.M., & Ormrod, J.E. (2010). Child development and education (4^th ed.).           Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.